18 czerwca 2017
01 maja 2016
19 października 2015
FIAT 131 Abarth
FIAT 131 Abarth 1/43
Fiat 131 był zupełnie nowym modelem, posiadał zębatkową przekładnię kierowniczą, w przednim zawieszeniu zastosowano kolumny MacPhersona, w tylnym sprężyny śrubowe, 4 drążki reakcyjne i drążek Panhardaprowadziły sztywny most. Początkowo wyposażany był w silniki z wałkiem rozrządu w kadłubie (OHV) (pierwszy silnik, w którym wałek w kadłubie napędzany był paskiem zębatym) czterocylindrowe o pojemności 1297 cm³(65 KM) i 1585 cm³ (75 KM). W 1976 roku pojawiła się wersja 131 Abarth z silnikiem DOHC o pojemności 1995 cm³ i mocy maksymalnej 140 KM.
W 1979 roku nastąpiła pierwsza znaczna modernizacja, zaczęto wówczas stosować także silniki z Fiata 132 – o pojemnościach 1585 oraz w odmianie Racing – 1995 cm³, a także silnik 1300 DOHC. Oferowano także wersje z silnikiem diesla. Ostatnia poważna modernizacja nastąpiła w 1981 roku – silnik 1300 TC (Twin Cam – DOHC) zastąpiono silnikiem 1400TC, zamiast silnika 1585 OHV wprowadzono silnik z wałkiem rozrządu w głowicy (OHC).
W drugiej połowie lat siedemdziesiątych auto było montowane na Żeraniu z importowanych części produkcji włoskiej (tylko sedan w wersji Special). W Polsce Mirafiorka była używana głównie przez PRL-owskich dygnitarzy i montowano ją jako Fiat 131p.
Maserati MC12
Maserati MC12 1/43
Maserati MC12 – grand tourer produkowany przez włoską firmę Maserati. Zbudowany z myślą o udziale włoskiej marki w serii FIA GT. Produkcja została uruchomiona w 2004, powstało wówczas 30 egzemplarzy, z czego 25 zostało wystawionych na sprzedaż. Rok później zbudowano kolejne 25 sztuk. Cena jednego egzemplarza wynosiła 600 000 €.
Maserati opracowało model MC12 na podwoziu Ferrari Enzo, z pierwowzoru zapożyczono także silnik oraz skrzynię biegów (zblokowany ze skrzynią biegów silnik, jest elementem nośnym). Powstały samochód był jednak znacznie większy od prekursora. MC12 było dłuższe, szersze i wyższe od Ferrari, które odznaczało się jednak lepszymi osiągami. Prędkość maksymalna jaką jest w stanie osiągnąć MC12 to 330 km/h, podczas gdy Ferrari jest w stanie pędzić o 25 km/h szybciej.
Maserati stworzyło MC12 aby zasygnalizować, że po 37 latach przerwy ponownie zamierza wziąć udział w wyścigach samochodowych. Aby otrzymać homologację pozwalającą na udział w serii FIA GT, włoski producent musiał wyprodukować co najmniej 25 egzemplarzy w wersji drogowej. Nowy model zadebiutował pod koniec sezonu 2004, załoga nim kierująca zdobyła pierwsze miejsce podczas wyścigu na torze Zhuhai International Circuit. Wyścigowe wersje MC12 wzięły również udział w American Le Mans Series 2005, nie spełniały jednak wymagań dotyczących dopuszczalnych gabarytów, co poskutkowało nałożeniem nań kar.
Ferrari 456 GT
Ferrari 456 GT 1/24
Ferrari 456 - czteromiejscowe coupé produkowane przez włoską firmę Ferrari, które weszło na rynek w 1992 roku jako następca modelu 412. Ferrari 456M GT zostało zastąpione w 2003 roku przez Ferrari 612 Scaglietti.
Ferrari 456 zostało w latach 90. opracowane przez studio Pininfarina pod kierownictwem ówczesnego szefa stylistów tego biura Lorenzo Ramaciottiego. Debiut rynkowy auta miał miejsce w 1992 roku. Dostępne było w wersjach GT i GTA, różniących się zastosowanymi skrzyniami biegów: sześciostopniowej manualnej i czterostopniowej automatycznej.
Jedynym oferowanym silnikiem był widlasty dwunastocylindrowiec o pojemności 5474 cm³ osiągający 442 KM. Nazwa 456 wzięła się od pojemności pojedynczego cylindra, który wynosi 456,16 cm³.
W marcu 1998 roku na Salonie Genewskim Ferrari przedstawiło zmodernizowany model - wprowadzono zmiany stylistyczne oraz zmodernizowano zawieszenie i silnik. Zmienionoukład chłodzący i elektroniczny system wspomagający pracę układu napędowego. Model z tymi zmianami nazwano 456 M od włoskiego słowa Modificata.
Łącznie wyprodukowano 3298 tych samochodów, w tym: 456 GT: 1548; 456 GTA 403; 456M GT 688; 456M GTA 650.
Porsche 959
Porsche 959 1/24
Porsche 959 − sportowy samochód osobowy produkowany przez niemiecką firmę Porsche w latach 1986 – 1989. W samochodzie jak na lata produkcji, zastosowano szereg nowatorskich rozwiązań technicznych: nadwozie z kevlaru i aluminium, zaawansowany napęd na wszystkie koła czy silnik wyposażony w system doładowania - na niższych obrotach mniejsza z turbosprężarek wspomagała pracę trzech cylindrów, a przy wyższych drugaturbina ładowała wszystkie sześć cylindrów, dzięki temu z pojemności 2,8 litra silnik rozwijał moc 450KM. Silnik pochodził od wyczynowego pojazdu Porsche 956, wcześniej używanego także w modelu Porsche 935[potrzebne źródło]. Później użyto go także w modelu Porsche 962, w którym osiągał moc ponad 700 KM. Pojazd miał ponadprzeciętne osiągi - 3,6 s do 100 km/h i prędkość maksymalną 300 km/h. Razem z modelem F40 firmy Ferrari zapoczątkował erę superszybkich samochodów osobowych. Pojawiła się także wersja 959 S, która miała bardziej skąpe wyposażenie, jednak dzięki lżejszemu nadwoziu charakteryzowała się lepszymi osiągami. Samochód ten nie był sprzedawany na terenie Stanów Zjednoczonych do 1999 roku, ponieważ firma Porsche odmówiła dostarczenia 4 egzemplarzy modelu do przeprowadzenia testów zderzeniowych.
Silnik
- B6 2,8 l (2849 cm³), 4 zawory na cylinder, DOHC, turbodoładowany
- Układ zasilania: wtrysk Bosch Motronic
- Średnica cylindra × skok tłoka: 95,00 mm × 67,00 mm
- Stopień sprężania: 8,3:1
- Moc maksymalna: 451 KM (331 kW) przy 6500 obr/min
- Maksymalny moment obrotowy: 500 N•m przy 5000 obr/min
Osiągi
- Przyspieszenie 0-100 km/h: 3,7 s
- Przyspieszenie 0-160 km/h: 8,3 s
- Czas przejazdu pierwszych 400 m: 11,8 s
- Czas przejazdu pierwszego kilometra: 20,6 s
- Prędkość maksymalna: 317 km/h
Lancia Delta S4
Lancia Delta S4 1/24
Lancia Delta S4 - samochód rajdowy startujący w Grupie B Rajdowych Mistrzostw Świata w sezonach 1985 i 1986. Zastąpił on model 037 Monte Carlo. W samochodzie zastosowano napęd AWD i centralnie umieszczony silnik. Jednostka R4 o pojemności 1759 cm³ wyposażona została zarówna w doładowanie mechaniczne jak i turbodoładowanie.
Pod względem konstrukcyjnym Delta S4 miała niewiele wspólnego ze zwykłą Deltą, do drogowego modelu nawiązywała jedynie stylistyka nadwozia. W celu uzyskania homologacji Lancia wyprodukowała 200 drogowych S4 Stradale. Podobnie jak w przypadku wersji rajdowej, użyto do napędu silnika R4 1.8 zamontowanego centralnie, w tej specyfikacji generował on moc maksymalną 250 KM.
Samochód zadebiutował pod koniec sezonu 1985, startowali nim Markku Alen i Henri Toivonen. Toivonen zadebiutował Deltą S4 w Rajdzie Wielkiej Brytanii zajmując 1. miejsce, w następnym sezonie zwyciężył Rajd Monte Carlo. Tovinen zginął kierując S4 podczas Rajdu Korsyki 1986. Ten i wcześniejsze incydenty przesądziły o wydaniu przez FISA zakazu startów Grupy B.
Dane Techniczne (S4 Stradale):
Silnik
- R4 1,8 l (1759 cm³), 4 zawory na cylinder, DOHC
- Montowany centralnie
- Doładowanie mechaniczne (sprężarka Abarth), turbosprężarka KKK K26, intercooler
- Układ zasilania: elektroniczny wtrysk paliwa
- Średnica cylindra × skok tłoka: 88,5 × 71,5 mm
- Stopień sprężania: 7,6:1
- Moc maksymalna: 250 KM (184,2 kW) przy 6750 obr/min
- Maksymalny moment obrotowy: 291,5 N•m przy 4500 obr/min
Osiągi
- Przyspieszenie 0-100 km/h: 4,1 s
- Czas przejazdu pierwszego kilometra: 21,9 s
- Prędkość maksymalna: 225 km/h
Dane Techniczne (S4 Grupa B 1985r) :Silnik
- R4 1,8 l (1759 cm³), 4 zawory na cylinder, DOHC
- Montowany centralnie
- Doładowanie mechaniczne (sprężarka Volumex), turbosprężarka KKK
- Układ zasilania: Elektroniczny wtrysk paliwa I.A.W./Weber/Marelli
- Średnica cylindra × skok tłoka: 88,5 × 71,5 mm
- Stopień sprężania: 7,0:1
- Moc maksymalna: 558 KM (410 kW) przy 8000 obr/min - wersja z MŚ 1986r.
- Maksymalny moment obrotowy: ok. 500 N•m przy 4500 obr/min
Osiągi
- Przyspieszenie 0-100 km/h: 2,3 s
Nadwozie
- Rama: chromowo-molibdenowa, rurowa, spawana
- Nadwozie: włókno szklane, kevlar, 5-częściowe
Napęd
- 4WD
- Sprzęgło wiskotyczne
- Dyferencjał centralny, na każdej osi samoblokujące się mechaniczne dyferencjały firmy ZF
- Skrzynia biegów: Manualna, 5-st.
Zawieszenie
Niesymetryczne wahacze z amortyzatorami i sprężynami śrubowymi- przód: kolumny MacPhersona
- tył: 2 amortyzatory oraz pojedyncza sprężyna pomiędzy nimi
Hamulce
- firma Brembo
Subskrybuj:
Posty (Atom)